تاریخچه چاپ

تاریخچه چاپ از اوایل سال 3500 قبل از میلاد آغاز می شود ، هنگامی که تمدن های فارسی و بین النهرین از مهرهای استوانه ای برای تأیید اسناد نوشته شده به خاک رس استفاده می کردند. اشکال اولیه دیگر شامل مهر و موم بلوک ، گلدان های سفال و چاپ پارچه است. چاپ چوب چوب روی کاغذ در حدود  سال 200 میلادی در چین سرچشمه گرفت. این امر منجر به توسعه نوع متحرک در قرن یازدهم و گسترش تولید کتاب در شرق آسیا شد. چاپ چوب چوب نیز در اروپا مورد استفاده قرار گرفت ، اما در قرن پانزدهم بود که چاپگرهای اروپایی فرآیند تولید انبوه از نوع فلزی را برای پشتیبانی از یک صنعت چاپ و نشر کتاب اقتصادی تهیه کردند. این صنعت ارتباط ایده ها و به اشتراک گذاری دانش را در مقیاس بی سابقه ای امکان پذیر کرده است. در کنار توسعه چاپ متن ، روشهای جدید و کم هزینه تولید مثل از جمله لیتوگرافی ، چاپ صفحه و فتوکپی تهیه شده است.

 

 

شابلون

استنسیل دست ، ساخته شده توسط دمیدن رنگدانه بیش از دستی که بر روی یک دیوار نگه داشته شده است ، در آسیا و اروپا قدمت بیش از 35000 سال پیش و بعداً تاریخ های پیش از تاریخ در قاره های دیگر پیدا شده است. پس از آن از تخته سنگ به عنوان یک تکنیک نقاشی تاریخی بر روی انواع مواد استفاده شده است. از استنسیل ها برای مدت زمان طولانی برای رنگ آمیزی پارچه استفاده شده است. این روش احتمالاً به اوج ظرافت در کاتازوم و سایر فنون مورد استفاده در ابریشم لباس برای دوره Edo در ژاپن رسیده است. در اروپا ، از حدود سال 1450 ، آنها معمولاً برای رنگ آمیزی چاپ های قدیمی چاپ شده به رنگ سیاه و سفید و معمولاً چوب های چوبی استفاده می شدند. این به ویژه در مورد کارت های بازی ، که مدت ها بعد از اینکه سایر سوژه ها به رنگ سیاه و سفید باقی مانده بودند ، توسط استنسیل رنگ آمیزی می شدند. از استنسیل برای انتشارات دسته جمعی استفاده می شد ، زیرا نوع آن نیازی به دستی نبود.

 

مهر و موم

در چین حداقل از سلسله شانگ از مهر و موم استفاده می شد. در ژو غربی ، مجموعه ای از تمبرهای مهر و موم در بلوکهای نوع قفل شده و از قالبهای رس برای ریخته گری برنز استفاده شده است. در اواخر قرن 3 قبل از میلاد ، از مهر و موم نیز برای چاپ روی سفال استفاده می شد. در سلسله های شمالی منابع متنی حاوی اشاراتی به مهرهای چوبی با حداکثر 120 کاراکتر هستند.
مهرها یک عنصر مذهبی برایشان داشت. دائوئیست ها با تحت تأثیر قرار دادن شخصیت های درمانی بر روی گوشت افراد بیمار ، از مهر و موم ها به عنوان وسیله درمانی استفاده می کردند. آنها همچنین برای تمیز کردن مواد غذایی ، ایجاد یک شخصیت تالیسمانی برای جلوگیری از بیماری استفاده می شدند. اولین مدرک این شیوه ها در اواسط قرن 5 تحت زمینه بودایی ظاهر شد. قرن ها بعد از مهر و موم ها برای ایجاد صدها تصویر بودا استفاده شد.

 

بلوک های سنگی و برنز

برای چاپ پارچه از بلوک های سنگی و برنز استفاده شده است. شواهد باستان شناسی از آنها در Mawangdui و مقبره پادشاه Nanyue کشف شده است ، در حالی که پارچه های چاپی بلوک در Mashan zhuanchang در Jiangling ، Hubei کشف شده است.
در قرن چهارم تمرین ایجاد روبان های کاغذی منبت کاری های سنگی مانند مدل ها و متن های خطاطی صورت گرفت. از نخستین شواهد این امر ، کتیبه سنگی است که از اوایل قرن ششم به تصویر آینه بریده شده است.